Deur: Jan N. Alleman Hi Ta’ Meraai, Ek skryf sommer net. Nee, eintlik skryf ek om te sê hierdie jaar het my bestorm. Kompleet nes
0 $ deur die vloedgolf van vele dae het ons twee saam begin stap en midde-in die veertigdae storm het die tortel my vrede met
0 $ Deur: Jan N. Alleman Hierdie werk is opgedra aan my pa; vir hom wat vir my kosbaar is – waar ek ook eers
0 $ Deur: Jan N. Alleman Walt Disney het gesê dat as jy dit kan droom, kan jy dit doen. Die warm windjie woel
Waar loop die Moorkat vanaand? Laas nag het hy nat en druipstert kom skuiling soek na sy kos vir meer as ‘n week onaangeraak buite
0 $ Deur Jan N. Alleman Geliefdes, dierbares, vriende, vriendinne, familie, kollegas, volgelinge, vervolgers en belangstellendes, elke horende en nie horende oor: Ieder het
0 $ (‘n pastiche nav Lina Spies se “Lied van die kinders”) “Kom na my toe, almal wat moeg en oorlaai is” Die SS soldaat
Sy tree vernuftige kwashale ‘n heuningkwas swiep in die naat gety van die lyf wat stoot teen die lyne geanker, lig, aan die raam sy’
Blou agter allesalles wat val of al verval is die Pierneef bome die doring draad visierdie maan wat krom is, kom maak n draai by
Deur – Jan N. Alleman (Vir regverdigheid moet ons toelaat dat alle manlike vorme ook die vroulike mag insluit) Net ‘n taxi!
0 $ onder die geloei van die wind waaier wolke deur kliptralies soos droombesems waar hulle teen die gekneusde horison stilweg prentjies verf deur die
0 $ waar jy my hare saggies in sterstof verf het die maan jaloers gekyk hoe die melkweg in spikkels deur my oë tree my
(’n Wekroep) Petrus kraai. Iewers in die agtertuin kraai Petrus met soveel oorgawe dat ek in my slaap verwarde geestesoog sien hoe die kam op
Heitsi Eibeb. In my kinderdae was daar ‘n paar Boesmans wat vir my pa op die plaas Scott gewerk het. Hul het almal ‘n deel
Dis Saterdagoggend. Die son maak groot oog op die oosterkim. Hy verf die paar wolkies met ‘n
0 $ Rooikappie #2018 Geskryf deur Brechje Visagie. Die man se skaduwee raak-raak aan die soom van Rooikappie se mantel. Rooikappie loer oor haar skouer.
Onder die afdeling “Wie doen Wat” gee ons aan elkeen van ons skrywers geleentheid om ‘n artikel of advertensie te plaas wat hul persoonlike
Ons is nou op die stadium waar die skrywers wat sover opgeteken het, elkeen sy eie blad het en in rus en vrede hul blad
“Goeie dôner, Emma, het jy nou wragtag gedink ek gaan jou nie herken nie?” Die woorde galm in haar ore. Sy was dan so seker