Griffel Wenners

Engela Genis – 2 Toekennings

Oomblikke vasgevang in foto’s

My foto-album – een van my mees geliefde besittings. Die goeie ou dae is vasgevang in ‘n beeld op ‘n stuk papier…

Ek blaai dikwels deur my foto-album. Dis een van my heel gunstelling maniere om tyd te verdryf. Elke foto bekyk ek aandagtig en herroep die ou herinneringe.

My babafoto’s gee my soveel vrede – gaan terug na die tyd waar alles net lekker en jolig was. Daar was geen eksamen en geen vriendskapsprobleme nie. Alles was net ‘n plesier vir die klein rondekop dogtertjie.

Graad sewe afskeid. Die foto’s is so mooi, maar die herinneringe is so seer – herinneringe van bedrog en verlore vriendskappe.

My kroonverjaarsdag, een Mei. Daar is foto’s van ‘n witkop dogtertjie in ‘n fraai rokkie. Haar gesiggie is bruin van die sjokoladekoek. ‘n Herinnering wat ek nie het nie, maar die foto’s kan my wys van daardie kosbare tyd.

Ek en my boetie. Ons speel en lag in die foto’s, so natuurlik, so opreg. Kaalvoetkinders in ‘n modderbad, hulle baljaar tog te lekker. Veelkleurige balle en twee klein koppies wat uitsteek bo die water van Oupa se swembad, deurmekaar hare en blink ogies. Skuldige gesiggies met ‘n lekker in elke hand. Kindertjies wat in hulle swembroeke op miniatuur swart motorfietsies in die gang afjaag. Ja, dit was die dae toe ons nog enige iets kon dra. My kinderdae van Adam en Eva se skoene dra.

Jaco, my baba-pop. Baba op die heup en handsak oor die arm loop die dogtertjie die hele wêreld plat in haar ma se skoene. Gesinsfoto en Jaco moet mos ook by wees. Jaco en my boetie met dieselfde klere aan, kamstig ‘n tweeling. Prettige herinneringe van my geliefkooste “kind”.

Ek maak my album toe… ek weet: mense wat verander en my verlaat sal altyd by my bly in my foto-album.

DIGKUNS GR. 10 – 12 #2

Griffel Wenners – JUANNé SCHLECHTER

My hart verlang

Wanneer die verlange te veel raak

weet ek dat jy êrens is.

Êrens met jou gedagtes

én

ek met myne.

Wanneer die verlange te veel raak

raak my gedagtes stil en

begin my emosies my oorweldig.

My woorde raak min

my leë ruimtes word meer.

Wanneer die verlange te veel raak

dink ek altyd terug

aan ons herinneringe,

die goeie en slegte tye

tye wat ek vir altyd sal koester.

Wanneer die verlange te veel raak

weet ek dat ek nooit regtig tuis gaan wees nie,

want ‘n gedeelte van my sal altyd

by jou bly.

Digkuns Gr 8 – 9 #2

Griffel Wenners

Alleen deur Beatri Turner van WHS

Alleen

Alleen op ‘n stoep sien
sy die horison glinster.
Die verte bly leeg –
wit seile waarna sy soek.

Duskant die ewenaar
druis golwe sonder genade:
berge water
waardeur die skip vaar.
Die bodem
die vyand wat die matrose roep –
‘n gekners en gekraak
breek hul moed.

Alleen op ‘n stoep
staar sy oor die verte.
Die koue brander wat binne haar spoel
laat haar verdrink
in die bodemlose poel …

Digkuns Gr 5-7 #2

Griffel Wenners

2de plek: Wilhelm Pieterse van WAP, Windhoek

‘n BOEK

Met ‘n lekker boek 
kan jy allerhande plekke besoek.
Jy hoef net in jou bed te lê
en hoef niks vliegtuigkaartjies te hê.

Maak net oop, 
miskien ‘n rivier vol stroop.
Miskien besoek jy die maan,
of ‘n vuurspuwende vulkaan.

‘n Boek het hope pret
vir klein, groot, maer of vet.
O, konsternasie ...
miskien ontdek jy ‘n dierasie!

Kortkuns Gr 10 -12 #2

Griffel Wenners

2de plek: Susanne du Toit van WAP, Windhoek

Genadelose genade

(Petteri Sianio)

Die vroeë briesie ritsel die vars groen blare wakker na die lang winterkoue. Kinderlaggies warrel op en meng met die sagte agtergrondmusiek komende uit die sitkamer van die ou klassieke huis. Vrolike stemme smelt in die geselligheid wat homself afspeel in die lowergroen tuin voor die huis. Die huis is wit afgeëts teen die golwende groen heuwels. Lanings vrugtebome vorm die roete huis toe. Helderkleurige blomme breek die wit mure en die reuk van jasmyn kan duidelik uitgeken word.

Die afbeelding van ‘n man en ‘n vrou skyn helder teen die wit muur waar hulle grasieus dans. Klein kinderhandjies klap vrolik saam. Langs die ou bloekomboom kreun tafels onder borde vol geurige kos en vul die area met harmonie en geluk.

En dan word die geselligheid gebreek deur die weergalming van die harde klanke van geweerskote. Verwarring en die reuk van kruit omskep hierdie geselligheid in ‘n warboel van bewegings. Perdepote klink helder op soos die hoefysters die plaveisel tref. Skril stemmetjies meng met die angs van onsekerheid. Bevele word uitgeskree en almal word soos vasgekeerde diere omsingel.

‘n Dreigende soektog word geloods en soldate in bruin uniforms geklee, marsjeer tussen hulle deur. Voetstappe weerklink op die houttrappe van die huis. ‘n Skaduwee skuif stil-stil agter die eeu-oue staanhorlosie in die hoek van die sitkamer. Stewels klink helder op en die asemhalings skeur die oomblik. Die formidabele skaduwee smelt ineen met die afbeelding van die staanhorlosie en tyd gaan staan stil. Sekondes tik af. Die reuk van sweet en angs vul die vertrek soos vyand en vriende mekaar aanvoel, maar fisies ontwyk. Kamerdeure word oop en toe gemaak en die soektog duur voort. Die lang geweefde gordyne hang swaar en geruisloos, terwyl die miershoop van bedrywighede die lug vul. Swaar voetstappe sleep tot voor die staanhorlosie en sekondes word minute en ewig word ‘n moontlikheid. Die staanhorlosie slaan hard en stadig begin die tyd weer tik-tik.

Bruin uniforms en swaar stewels beweeg uit en in gelid verlaat die bedreigings die huis en saam ook die angs wat soos ‘n donderslag gedreig het.

‘n Skaduwee verskyn van agter die staanhorlosie en die groot beeld van ‘n man kom staan weer sy plek vol voor sy vrou en kinders. Genade knak sy knieë en hy sak stadig neer tot op die plaveisel. Liefde en verligting slaan sy arms om die ewigheid van nou.

Kortkuns Gr 8 – 9 #2

Griffel Wenners

2de Plek Gr 8 – 9 – Engela Genis

WHS, Windhoek. (Sy het ook die derde plek verower, maar op grond van die kompetisiereëls, ontvang sy slegs haar beste prestasie.)

My kaalvoetdae op die plaas

Die skoolklok lui. Uiteindelik het die vakansie aangebreek! Ek gryp my boeke en prop dit in my tas. My maag borrel van die opwinding. Ek gaan saam met my neefs plaas toe!

Na drie ure se ry kom ons oplaas by die plaas aan. Ek en Pieter hardloop tot by die groot wit hek, klim oor en jaag resies tot in die Skaaprivier. Die water is heerlik koel nadat ek my warm gehardloop het. Ek asem die vars lug diep in.

Ek staan nog so en geniet die koeligheid toe iets my onverwags agter my kop tref. ’n Modderbal! Nou begin die oorlog. Ek en Pieter is saam in ’n span, ons twee teen Adriaan en Gerhard. Die “ Veldvinke” teen die “Bosbobbejane”. Soos blits raap ons ’n paar klippe bymekaar en bou ’n muur vir skuiling. Ek maak die modderballe en Pieter vuur hulle af. Na ’n ruk ruil ons om. ’n Modderbal tref my reg in die gesig dat ek net sterre sien! Gou-gou is ek weer regop en die Bosbobbejane moet maar net koes en keer. Ons oorlogstrategie het gewerk soos ’n bom, die Bosbobbejane gee oor en ons wen die titel van “Moddermeesters”. Wat ’n eer!

Ons hardloop deur die sproeiers om skoon te kom en vat die pad beeskraal toe. Elkeen soek ’n stok en ons begin die beeste rondjaag. Ek skrik my boeglam toe die een bees skielik omdraai en in my rigting storm. Sy hoewe dawer op die grond soos hy al hoe nader kom … Adriaan is gelukkig naby en met ’n paar wilde swaaie van sy stok jaag hy die bees weer in die teenoorgestelde rigting. In die verte kom Oom Jan aangestap, hy lyk nie baie ingenome met die saak nie … Nou staan ons in ’n ry en wag ons pak af.

Na ses van die bestes gaan speel ons maar eerder seerower. Ons klouter rond in ons boomskepe en swaai rond aan toue. Ons silwer swaarde blits gevaarlik in die son. Kaptein Grootbek Gerhardus se skatte word gesteel deur Seerower Een-oog Adriaan en nou raak die speletjie eers pret! Ons speel en lawaai tot die son water trek en die uile begin roep.

Na aandete spring ons almal deur die bad en trek ons snoesige nagklere aan. Tannie Marie lees vir ons “Jakkals en Wolf”. Geamuseerd luister ons met groot oë na al die goed wat Jakkals en Wolf aanvang. Hulle het wraggies alweer boer se skape gesteel!

Doodmoeg en dolgelukkig kruip ek diep onder my komberse in. My ooglede raak swaar en ek droom van al die avonture wat ons nog op die plaas gaan hê.