KORTKORTVERHAAL

Wie is my pa?

Op die stoep van ‘n verslete skakelhuis, in ‘n ou voorstad van Johannesburg, sit ‘n middeljarige man op ‘n stoepstoel en en staar na die sakdoekgrootte erfie reg voor hom. Van ‘n grasperkie is daar nie juis sprake nie; plek-plek lê lappies grond skurf en ontbloot. Sommer daar skuins voor hom is daar darem een boompie (‘n perskeboompie) wat nou in die laatherfs maar kaal lyk – die takke gryp soos arms na bo, so grotesk. Onder die boom is daar ‘n geprakseerdie voëlbad: ‘n tuinkabouter met ‘n ploegskaar op sy kop. Tog is die omgewing hier benouend; die verskillende skakelhuisies, afgedop en krake in die mure en die erfdrade plek-plek weggedra – alles staan in die teken van aftakeling. In die huisie sit die man se ou moeder wat rook en rook en rook rerwyl sy op n stokou TV onbelangstellend n storie dophou. Dit was n rukkie gelede tyd vir haar pyndrankie. Die man het, voordat hy hier kom sit het, opgestaan om dit aan te maak. Die goedkoop brandewyn kom so halfpad in die bierglas, waardeur n bars loop, dan skink hy n halfkoppie daggatee by, dan vyf geel pynpille wat morfien bevat. Om Ma se doepa goed af te rond, word ‘n goeie skoot hoesmedisyne sommer na skatting bygegooi. So pas hy sy ma al vir sewe jaar op om haar te help om die pyn in haar verslete knieë af te weer. Dan met die drink van daardie konkoksie, smelt die verskriklike pyn in die knieë weg en die ou tante gaan dan op ‘n heerlike trip waar sy hallusinasies ervaar en haar verbeel sy maak kontak met allerhande mense in haar verlede. Maar hier sit hy nou – hy sit vir die laaste keer hier. Môre trek hy by ‘n plakkerskamp in waar n mens nog meer blootgestel is aan wind en weer en honger. Sy ma het hom weggejaag, want hy het haar so ‘n week gelede gevra wié sy pa is. Sy het haar gruwelik vervies en in woede uitgebars dat sy nie weet nie, want het sy gesê, sy moes ‘n bordeel in hierdie huis bedryf om n geldjie te maak en hy is n hoerkind. Daarom is dit onmoontlik om te weet wie sy pa is. Sy suster (wat net sowel sy halfsuster kon wees) kom môre om haar te kom oppas. In die perskeboom gewaar hy n klein laatvrug perske. Hy pluk dit en eet ‘n laaste keer van die boom.