Soms kom die winter met sagte snikke

In die somerstof

En die bome skinder saam

Oor verskroeide lentedrome

Soms donder die wolke in malende woede

En streep die bliksems my met sambokhale

Totdat ek bibberend skuil

In die holtes van ‘n winterhart.

Eentonig en ysig is die inkeertyd

Gedagtes wat verkil

tot blinkwit sneeu van vergeet en verspoel

in strome droefheid oor die gisters

en môre se leegtes waar eens drome was.

©Rita Smit

16 Junie 2015.